Bu deney, sertleşmiş beton deney numunelerinin eğilme dayanımının tayini için yapılır.
   
   7.2.2 Prensip
   
   Prizma şekilli deney numuneleri, mesnet (alt) ve yükleme (üst) silindirleri yoluyla yük uygulanarak
   
   eğilme momentine maruz bırakılır. Ulaşılan en büyük yük kaydedilir ve eğilme dayanımı hesaplanır.
   
   7.2.3 Cihazlar
   
   7.2.3.1 Deney makinası
   
   Deney, TS EN 12390-4’e uygun deney makinası kullanılarak yapılmalıdır.
   
   7.2.3.2 Yük uygulama düzeneği
   
   Yük uygulama düzeneği (Şekil 1) aşağıda verilen kısımlardan meydana gelir:
   
   −İki mesnet silindiri,
   
   −İki yükleme (üst) silindiri. Yükleme silindirleri, makina tarafından uygulanan yükün silindirler arasında
   
   eşit paylaştırılmasını sağlayan mafsalı kirişe bağlanmıştır.
   
   Bütün silindirler, çelikten imâl edilmiş olmalı ve çapları 20 mm ilâ 40 mm arasında olmalıdır.
   
   Silindirlerin uzunlukları, deney numunesi genişliğinden 10 mm daha fazla olmalıdır. İki adet üst
   
   yükleme silindiri dahil olmak üzere, üç adet silindir, eksenleri etrafında serbestçe dönebilir olmalı ve
   
   deney numunesi boyuna eksenine dik düzlemde eğilebilir olmalıdır.
   
   Dışta bulunan silindirler arasındaki mesafe (açıklık), L, 3 d’ye eşit olmalıdır. Burada d, numune
   
   genişliğidir. İçte bulunan silindirler arasındaki mesafe ise d’ye eşit olmalıdır. İçte bulunan silindirler,
   
   Şekil 1’de gösterildiği gibi, dıştaki silindirler arasındaki açıklık üç eşit parçaya bölünecek konumda
   
   yerleştirilmelidir. Bütün silindirlerin Şekil 1’de gösterilen konumları, ±2,0 mm yaklaşımla ayarlanmalıdır.
   
   7.2.4 Deney numuneleri
   
   7.2.4.1 Genel
   
   Deney numuneleri, TS EN 12390 -1’e uygun prizma şekilli olmalıdır. Kalıplara dökülerek hazırlanan
   
   numuneler, TS EN 12350-1 ve TS EN 12390-2’ye uygun olmalıdır. Beton yerleştirilme yönü (döküm
   
   yönü), numune üzerinde işaretlenmelidir.
   
   Deneyde, TS EN 12390-1’de verilen özelliklere uygun kesilmiş numuneler de kullanılabilir.
   
   Deney numuneleri incelenmeli ve belirlenen herhangi uygunsuzluk kaydedilmelidir.
   
   7.2.4.2 Deney numunelerinin düzeltilmesi
   
   Deney numunesinin boyut veya şekillerinin, verilen toleransları geçmesi nedeniyle TS EN 12390-1’e
   
   uygun olmaması halinde, numuneler reddedilmeli veya aşağıda verilen işlemlerle düzeltilmelidir.
   
   −Düzgün olmayan yüzeyler, aşındırma işlemiyle düzeltilmelidir,
   
   −Açıdan sapma, kesme ve/veya aşındırma işlemiyle düzeltilmelidir.
   
   7.2.5 İşlemler
   
   7.2.5.1 Numunelerin hazırlanması ve yerleştirilmesi
   
   Su içerisinde bekletilen numuneler, deney için sudan çıkartıldıktan sonra, yüzeylerindeki fazla su,
   
   deney makinasına yerleştirilmeden önce, silinerek temizlenmelidir. Deney makinesinin tüm yükleme
   
   yüzeyleri silinerek temizlenmeli, deney numunesinin, silindirlerin temas edeceği yüzeylerindeki
   
   herhangi gevşek tane veya diğer fazlalık malzeme alınmalıdır.
   
   Deney numunesi, makinaya tam merkezlenerek ve numune boyuna ekseni, üst ve alt yükleme
   
   silindirleri boyuna eksenine dik açı teşkil eder şekilde yerleştirilmelidir.
   
   7.2.5.2 Yükleme
   
   Yükleme ve mesnet silindirlerinin tümü, numune yüzeyine düzgün şekilde temas etmeden yük
   
   uygulanmamalıdır.
   
   Yükleme hızı, 0,04 MPa/s (N/mm2.s) ilâ 0,06 MPa/s (N/mm2.s) arasında sabit gerilme artış hızı
   
   sağlanacak şekilde ayarlanmalıdır. Yük, darbe etkisi oluşturulmadan, seçilen hız ±% 1 sapma sınırları
   
   içerisinde sağlanarak, numune kırılıncaya kadar, sabit hızda arttırılmak suretiyle uygulanmalıdır.
   
   Not – Deney makinası tarafından uygulanması gerekli yükleme hızı, aşağıda verilen eşitlikle bulunur:
   
   151
   
   7.2.6 Sonuçların gösterilmesi
   
   Eğilme dayanımı, aşağıda verilen eşitlik kullanılarak hesaplanır:
   
   d1 d2 Numunenin en kesit boyutları, mm (Şekil 1), dir
   
   Eğilme dayanımı, en yakın 0,1 MPa (N/mm2)’ya yuvarlatılarak gösterilmelidir.
   
   Şekil 1 – Deney numunesini yükleme düzeneği (İki noktadan yükleme)
   
   152
   
   Şekil 2 – Deney numunesini yükleme düzeneği (orta noktadan yükleme)
   
   EK-A
   
   Orta noktadan yük uygulanarak yükleme
   
   A.1 Deneyin, numuneye orta noktadan yük uygulanması yoluyla gerçekleştirilmesi durumunda, deney
   
   metodu, burada tarif edilen şekilde değiştirilerek uygulanmalıdır.
   
   Not – Bu deney metodu, iki noktadan yükleme yoluyla gerçekleştirilen deney metoduna göre daha
   
   yüksek eğilme dayanımı değeri verir. EC Ölçme ve Deney Programı tarafından, MAT 1-CT-94-0043 ile
   
   bağlantılı şekilde yapılan kıyaslamalı çalışmada, orta noktadan yükleme deneyi ile bulunan sonuçlar,
   
   iki noktadan yükleme metoduyla bulunana göre % 13 daha yüksek değer vermiştir.
   
   A.2 Yük uygulama düzeneği
   
   Yükleme düzeneği, Şekil 2’de gösterildiği gibi, açıklık ortasına yerleştirilmiş bir adet yük uygulama
   
   silindirinden meydana gelir.
   
   Yük uygulama silindiri, dönme serbestliğine sahip olmalıdır.
   
   A.3 Yük uygulanması
   
   Yük, iki noktadan yüklemede olduğu şekilde uygulanmalı, ancak yükleme hızı, aşağıda verilen eşitlikle
   
   hesaplanmalıdır.
   
   A.4 Sonuçların gösterilmesi
   
   Eğilme dayanımı, aşağıda verilen eşitlik kullanılarak hesaplanır:
   
   Eğilme dayanımı, en yakın 0,1 MPa (N/mm2)’ye yuvarlatılarak gösterilmelidir.
   
   153